terug naar inhoudsopgave

Mgr. Schraven ter sprake in Duitsland

 

Half september is een serie lezingen met als thema ‘Geloofsgetuigen’ van start gegaan met een lezing over de moord op bisschop Frans Schraven en gezellen in China. De lezingencyclus is georganiseerd in het kader van “Het Jaar van het Geloof “(2012-2013). De serie lezingen telt vooraanstaande sprekers zoals de voorzitter van het CDU in de Bondsdag te Berlijn. Hoe dat zo kon gebeuren? Drie jaar achter elkaar is vanuit de Mgr. Schraven Stichting een lezing gehouden voor een internationaal gezelschap van de Vincentiaanse familie in Midden-Europa in het Zuid-Duitse klooster te Untermarchtal, waar steeds verslag werd gedaan over de vorderingen van het onderzoek naar de marteldood van Frans Schraven.

Juist die dag wordt in het ochtendgebed (de lauden) begonnen met het lied: ‘Bezingen wij de heldhaftigheid van de getuigen van Jezus Christus’. Het is de dag waarop men het feest viert van de heilige Franse missionaris Perboyre, 100 jaar eerder dan Frans Schraven in China vermoord en eveneens lazarist. ’s Avonds wordt op die uitnodiging van het ochtendgebed ingegaan en wordt het martelaarschap van Frans Schraven en gezellen woordelijk ‘bezongen’. De aanwezigen zijn zichtbaar onder de indruk van zo’n groot geloofsgetuigenis en geraaktheid is afleesbaar van hun gezichten. Met benoemt het onderwerp als een zeer actueel thema. In het vuur van bewogenheid komt spontaan het idee naar boven om in 2015 vanuit Zuid-Duitsland een pelgrimstocht te maken naar de gedenkkapel van Broekhuizenvorst. En een jonge vrouw riep uit: ‘Ik geef me nu al op om aanwezig te zijn bij de zaligverklaring’.

Een tweede lezing wordt gegeven voor een grote groep van ongeveer 70 oudere zusters die allen tot de familie van Frans Schraven en 6 van zijn metgezellen behoren. Tijdens de voordracht hangen zij aan de lippen van de spreker. Na de lezing klinkt uit het midden verontwaardiging: ‘Waarom horen wij nu pas over deze helden? Wij hebben nooit eerder over hen gehoord’. De inleider kan toelichten dat de waarheid over hun dood pas de laatste jaren stukje voor stukje duidelijk is geworden. Een oude zuster reageert: “Ik bid voor de zaligverklaring en voor jullie werk”. En alsof ze zich moet verdedigen, voegt ze er aan toe: ‘Als het kwaad zomaar overal kan overspringen, waarom dan niet het goede van het gebed?’. Bij het afscheid zegt een gehandicapte zuster aan de poort: ‘Die gedenkkapel zal ik nooit kunnen bezoeken, maar als we straks in de hemel kunnen reizen, ben ik nooit meer thuis!’.

 

(links) De kloosterkerk van Untermarchtal, geïnpireerd door de franse architect Corbusier.
(rechts) De binnenkant van de kerk met op de voorgrond het beeld van de heilige Vincent de Paul, stichter van de Dochters van liefde en de Lazaristen.