Terugblik herdenkingen 2013
Met groot enthousiasme en vol overgave
zien de aanwezigen bij de Mgr. Schraven herdenking op woensdag 9
oktober jl. een groepje zusters aan het werk bij de muzikale
omlijsting van
de gebedsviering voor slachtoffers van seksueel
geweld. De internationale groep zusters is afkomstig uit Oostenrijk,
Columbia, Kazachstan en Indonesië. Ze hebben de reis vanuit
Vaals vol verwachting gemaakt. Al eerder hebben zij kennis gemaakt
met Mgr. Schraven en zijn levensverhaal. Op de Oostenrijkse zuster is
wel eens een beroep gedaan bij het vertaalwerk van de Duitse uitgave
van het stripboek over Mgr. Schraven. Ze zijn blij de kans te krijgen
om eindelijk het kunstwerk van pater Jan Haen en de gedenkkapel in
Broekhuizenvorst te bezoeken. Tijdens de viering zingen zij, begeleid
door twee gitaren, vooral liederen van de oecumenische communiteit
van Taizé in Frankrijk. Passende muziek.
De voorganger in de gebedsviering is de heer Gijs Lieffering uit Oudenbosch, de geboorteplaats van martelaar broeder Antoon Geerts. Hij vertegenwoordigt de ‘Stichting Religieuzen tegen Vrouwenhandel’ (SRTV) te Den Bosch. In zijn korte overweging gaat hij in op het evangelie van de overspelige vrouw die door mannen gestenigd dreigt te worden. ‘Waar is de overspelige man gebleven?’, vraagt de predikant zich af. Het is alleen de vrouw die door mannen overspelig wordt verklaard en volgens hen gestenigd moet worden.
Na de gebedsviering volgt de tweede
Mgr. Schravenlezing met als onderwerp: ‘Mensenhandel is moderne
slavernij’, uitgesproken door de heer Gijs Lieffering. Ieder
wordt geraakt door een verhaal uit de praktijk van de SRTV, waarbij
een vrouw bij een inval van de politie slachtoffer van mensenhandel
blijkt te zijn en in de prostitutie wordt uitgebuit. Niemand weet
hoeveel mensen wereldwijd verhandeld worden. Veel mensen migreren om
zichzelf of hun gezin een betere toekomst te geven. Slechts een klein
deel van de slachtoffers van mensenhandel zijn bekend. Bij de politie
nog minder dan bij hulporganisaties, zoals kerken.
Voormalige Nederlandse missionarissen
kennen vaak de achtergronden van dergelijke slachtoffers en starten
in 1991 de SRTV. Ze willen er gewoon zijn voor deze mensen zonder
enige veroordeling. Hun vuur van het begin wordt nu overgenomen door
niet-religieuzen.
Na afloop wordt de gedenkkapel bezocht en genieten heel wat mensen van de aangeboden gastvrijheid in het patronaat naast de kerk om van gedachten te wisselen en elkaar te ontmoeten.