Voorwoord van de voorzitter Harry Schraven
Tijdens de Kerstdagen bespraken wij met onze Chinese schoondochter onze reis naar Wu Han in april 2020. Voor het visum van deze reis was een uitnodigingsbrief nodig van haar ouders. Haar moeder vertelde toen al dat er een mysterieuze longziekte heerste. Ze vond het niet verstandig dat we naar hen toe kwamen. Voor ons leek dat fenomeen nog een ver van mijn bed show. Kort daarna gingen zij in zelfisolatie die een kleine 100 dagen zou duren.
Nu pas mogen zij weer naar buiten. Gelukkig zijn zij tot nu toe gezond gebleven.
Wie had kunnen bevroeden dat we nu hier voor dezelfde beproeving staan. In deze tijd van zelfisolatie moet ik regelmatig denken aan bisschop Frans Schraven. Tijdens de Japanse bezetting zal hij zich ook geïsoleerd en eenzaam hebben gevoeld. Hij had immers de verantwoordelijkheid over zijn priesters, zusters en de vele Chinese vluchtelingen.
Door de omstandigheden gedwongen heeft hij en hebben zijn gezellen hun leven gegeven voor zijn vrienden. Zeker zullen zij steun gevonden hebben in hun geloof in de Verrezen Heer.
Ik wens u allen toe dat u in navolging van deze martelaren ook steun vindt in het Paasmysterie. Ook hoop ik dat u gezond blijft in deze barre tijden.